Miało być o czym innym...

Miało być o czym innym... Ale nie jestem w stanie nie napisać najpierw swojego głosu w sprawie odmienianej przez wszystkie przypadki. O projekcie zmiany Ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, zwanej niefortunnie wg mnie "antyaborcyjną".

Przeglądam dostępne w internecie, krzykliwe, materiały, fora dyskusyjne i nie bardzo chcę wierzyć swoim zmysłom... Nie mogę pojąć, jak ludzie mogą zapominać, że mówią o ŻYCIU, którego panami przecież nie są. Mnie, jako katolikowi, nie przychodzi nawet do głowy, że ktoś może decydować o życiu czy śmierci kogokolwiek. Ale to chyba nie jest sprawa, którą należy tak mocno (często karykaturalnie) podkreślać tylko w kontekście religii, szczególnie tylko jednej. Jestem przekonana i wierzę w to, że dla każdego dzisiejszego, rozsądnego człowieka, niezależnie od stopnia swojej religijności, życie jest wartością nadrzędną, bo bez niego nic by nie było...

Na pewno bardzo potrzebny jest w Polsce system pomocy medycznej, prawnej, socjalnej dla kobiet i ich rodzin w sytuacjach dramatycznych decyzji, gdy nie chcą, by ich dziecko się urodziło. I na tym skupiłabym większą uwagę, na rzeczowych rozmowach, spokojnych argumentach, nie na krzykliwych, populistycznych, często kłamliwych hasłach i wieszakowych manifestacjach.

Ufam, że polski rząd, jako reprezentacja Narodu, w którym prawie 90% (dane GUS z 2011) deklaruje bycie katolikami, podejmie dobre decyzje, wysłuchawszy wszystkich stron, nie tylko tych najbardziej medialnych.

Życzę sobie i wszystkim o podobnym widzeniu sprawy odwagi, by dawać świadectwo swoich postaw. Może takie to czasy...