O zaufaniu do Boga

Mocno wierzę w to, że Bóg wie lepiej od nas, co w naszym życiu jest dla nas dobre, że nas prowadzi i stawia na naszej drodze ludzi, zadania, czasem cierpienia po to, byśmy żyli jak najlepiej i najszczęśliwiej. Po to, by nas sprowokować do działania w wolności naszej woli. Nie zawsze nam to się podoba, oj, nie zawsze...

Kolejne lata bez dziecka były dla nas trudne, droga do decyzji o zostaniu rodzicami adopcyjnymi była trudna, rozpoczęta procedura była trudna, a zewnętrzna decyzja instytucji o zawieszeniu działań szczególnie dla mnie była ciosem, uruchomiła falę buntu, niezgody, niesprawiedliwości. 

Ale, gdy opadły te emocje przyszła nieśmiała refleksja: może to wszystko jest po coś? może właśnie taka droga jest dla nas przygotowana? może to wszystko, co teraz po ludzku jest trudne, ma nam pomóc, ma nas wzmocnić, scalić...?

W ciągu naszego małżeństwa do tej pory mało mieliśmy chwil, by porozmawiać o nas, o swoich wzajemnych uczuciach - tych pozytywnych, ale i negatywnych, o rzeczach dla nas ważnych. A tu nagle w ciągu zaledwie kilku miesięcy, trudnych miesięcy, jakbyśmy poznawali się w tej sferze na nowo. To dla mnie wielka wartość. Chwile zwątpienia przychodzą oczywiście, ale czerpanie z miłości Boga, umacnianie się w pokorze wobec Bożego planu i zaufanie do Niego pozwala przetrwać i zobaczyć, że jest wyjście. 

Nie na "teraz", nie na "już", ale jest... 

Ks. Jan Twardowski

KIEDY MÓWISZ

Aleksandrze Iwanowskiej

Nie płacz w liście
nie pisz że los ciebie kopnął
nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno
odetchnij popatrz
spadają z obłoków
małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia
a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju
i zapomnij że jesteś gdy mówisz że kochasz